संमेलन ते सुद्धा चोरून (अर्थातच!)

चोरुन भरेल सुद्धा संमेलन
चोरांच्या वाटा चोरालाच ठावुक.
उपभोगल जाईल साहित्य
ओरिजनल होतील भावुक.
कविंचे पीक उदंड
काव्य पिकतय घाउक.
यमकाला जुळवायच यमक
पितळेवर सोन्याची चमक.
उठला कवी कि काव्य फेक
कधी कॅश तर कधी चेक.
दोन वेळेच जेवण, प्रवासाचा खर्च
नोकरी अधिक उधारी, भागतय घरच.
झब्बा कुर्ता शबनम आणि दाढी
कधी डावे कधी उजवे, कधी युती कधी आघाडी.
कोण पाहतय ओरिजीनल आणि डुप्लिकेट
टाळ्या वाजल्या कि शाल श्रीफळ भेट.
प्रेमकाव्य ते क्रांतीची मशाल
प्रवास करावा बिंधास्त खुशाल.
आपणच उठवायची आपलीच आवई
साहित्यक्षेत्राचे पदसिद्ध जावई.
तोंडच्या काव्याला कशाला आरसा
चोरानीच चालवयाचाय थोरांचा वारसा.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा